Staaroperatie

Staar

In maart 2017 had ik mijn eerste staaroperatie voor mijn rechteroog, dat vond ik toen wel heel erg spannend. Omdat ik best vrij jong ben voor een staar, helaas hoort dat bij mijn oogziekte. Het komt vaker voor bij mensen met syndroom van Usher die op jong leeftijd staar krijgen. Over het algemeen krijgen vooral ouderen staar.

Communicatieproblemen

Mijn oogarts had het liefst willen uitstellen omdat ik nog jong ben. Maar het gaf mij te veel problemen met communicatie, ik ben erg afhankelijk van lipafzien door mijn gehoorbeperking. Dus heb ik met oogarts afgesproken om met mijn rechteroog te beginnen en dan zouden we afwachten of het noodzakelijk was om linkeroog ook te doen. Maar dat hebben we dus een jaar uitgesteld omdat de zomer eraan kwam en het herstel van rechteroog duurde 3 maanden en ik zag het echt niet zitten om de hele zomer niks meer te kunnen doen. Dat vond ik heel erg. Maar ik ben blij dat ik dit keuze kon maken voor mezelf. Ik heb heerlijk van de zomer genoten, al was het niet altijd fijn om scheel te kijken voor mijn gevoel. Rechteroog en linkeroog werkten toen niet goed samen, dat was echt een nachtmerrie. Gelukkig had opticien er een oplossing voor, een bril met 2 verschillende glazen sterktes, zodat de ogen samen konden werken. Ik kon er even mee vooruit.

In december 2017 maakte ik een afspraak met oogarts en in januari kon ik al terecht, oogarts stelde ook vast dat de staar verergerd was in mijn linkeroog en dat de keuze aan mij lag om te laten opereren of niet. Voor mij was de keuze snel gemaakt, ik wil weer gewoon met beide ogen scherp kunnen zien. Ik was beu dat ik elke keer moe was van het scheel kijken en liplezen ging ook steeds slechter. Ik was er gewoon klaar mee.

Alles is zo wit en scherp

Vrijdag 9 maart 2018 ben ik geopereerd aan mijn linkeroog. Alles is goed gegaan. Op zaterdagochtend 10 maart 2018 mocht de kap eraf, de wereld ging gewoon open voor mij. Alles is gewoon heel fel en scherp. Ik moest heel erg wennen aan het licht, maar het gaf mij wel een goede moed. Het gaat nu echt zoveel keer beter dan de eerste staaroperatie. Want toen had ik nog last van witte waas (nastaar). Dat had ik nu niet. En ik zit zelfs achter laptop zonder bril of leesbril. Ik kan het gewoon lezen, ik kan het nog niet bevatten hoor… ik voel me echt zo kaal zonder bril…. Echt bizar… Ik was heel benieuwd of ik nog bril nodig had…. Ik moest wel nog even 4 weken afwachten, het herstel duurt 4 weken. Dat was voor mijn gevoel echt lang! Maar ik was stiekem toen al heel blij met de resultaat! Ik heb heel lange tijd niet meer goed kunnen lezen zonder een bril vooral op laptop. Voor mijn telefoon heb ik nog af en toe leesbril nodig vooral als ik moe ben in mijn ogen.

Omdat het positief heeft uitgepakt had ik vooral de neiging om te snel de dingen op te pakken, maar ik moest mezelf echt afremmen daarin. Daar had ik heel veel moeite mee, maar goed, het was wel toch even doorbijten. Bij een kleine inspanning merkte ik al dat ik dan na 5 min hoofdpijn kreeg. Maar dat is nu gelukkig weer over.

Algehele narcose

De meeste mensen die staaroperatie ondergaan kiezen voor plaatselijk verdoving maar ik niet. Ik zal uitleggen waarom, ik ben geen watje maar ik vind het gewoon niks als ik gewoon wakker ben en ze zitten aan mijn oog te prutsen en dat terwijl ik erg afhankelijk ben van lizafzien. Dan zou ik onrustig worden omdat ik dan de arts of verpleegkundigen zie praten en niet kan volgen. Verschrikkelijk lijkt me dat, zo een scenario wil ik gewoon niet meemaken, Ik denk dat de meeste dove en slechthorende mensen wel snappen wat ik bedoel. Het gaat dan langs je heen, ook al heb je wel tolk bij je. Maar dat is niet ontspannend. Daarom koos ik voor algehele narcose, even lekker weg van de wereld. Toen ik wakker werd na de operatie zei ik als eerste waar is Zoe? Ik had namelijk zo fijn gedroomd over mijn lief dochtertje en ik miste haar gewoon. :) Ik ben in ieder geval blij dat de staaroperaties achter de rug zijn…. Overdag kan ik heerlijk scherp zien, avonds is het helaas nog een probleem…